De feestdagen komen eraan. Een periode dat voor velen staat voor gezellig samenzijn, iets waarvan we weten dat we dit niet als vanzelfsprekend mogen zien. En toch lukt het ons niet altijd dankbaar te zijn dat we bij het heffen van ons glas elkaar in de ogen mogen kijken. Gezien ons ego het meest wordt getriggerd door de mensen die het dicht bij ons staan, zijn de feestdagen een ideaal moment om je ego uit de dagen en je bewustzijn te vergroten. Ik ging je voor en deel graag mijn inzichten:
Ik neem je mee
Met een tafel, gedecoreerd met taartjes en keramieken dessertborden, genoten we dankbaar van de feestelijke gezelligheid. De warmte, letterlijk en figuurlijk, verspreidde zich door de ruimte. Ik voelde me geborgen en verenigd. Totdat... ...de kracht van enkele woorden zijn intrede maakte, zoals de boze heks dat deed op het feest van Doornroosje. Na wat heen en weer gekibbel, sta ik op met de woorden: ‘Ik ga naar buiten, wat vrede opzoeken’.
Als een vloek die over me hing, lukte het me niet om zijn woorden van me af te schudden. ‘Het kan toch niet zijn dat hij zo over anderen denkt?’ Ik voelde de weerstand opborrelen. Achtervolgd door de woorden van ongelijkheid, bereidde ik mijn volgende confrontatie voor die misschien nooit zou plaatsvinden. Tot de kracht van stilte me halt toeriep. Ik bleef staan bij een vredig uitzicht terwijl ik plots dacht aan de verzachtende woorden van Eckhart Tolle. Het ging ongeveer zo: ‘Vrede kunnen we alleen bekomen als we eerst zelf vrede belichamen. Vrede met wat is’.
Maar hoe dan?
Door niet te vechten (discussiëren in dit geval).
Hoe kunnen we vrede ontvangen als we in gevecht blijven gaan? De enige manier om deze destructieve cirkel te doorbreken is te kiezen voor vrede: naar elkaar kijken met compassie en onvoorwaardelijke liefde. I.p.v. weerstand te bieden, vrede nemen met ‘wat is’ en loslaten waar we geen controle over hebben.
There is a time and place for everything: Wil je er later toch een gesprek over? Doe dit dan op een geschikt moment wanneer je niet getriggerd bent en er geen feestmenu op tafel staat. Bekijk in dit geval onderstaande blog 'Wanneer je ego het overneemt'.
Mijn les die ik hieruit leerde:
- Laat je ego niet in de weg staan maar aanvaard wat is.
- Voed het ego van de ander niet door in gevecht te gaan en er mentaal niet door in de ban te geraken.
- Des te meer je je standpunt verdedigt, des te meer voeding je de ander geeft om terug te bakkeleien en hoe meer je de negatieve energie voedt. Het is daarbij meestal niet zinvol om je standpunt op dat moment te verdedigen.
- Neem gedachten en woorden niet te serieus.
- And last but not least: 'The most powerful teacher doesn't know and is happy with that.' Wees je bewust dat overtuigingen maar een klein deel zijn van de volledige waarheid.
TIP: FEEL BUT DON'T ACT. Voel je dat het vanbinnen opborrelen? Adem diep in en uit, probeer bewust te blijven van jezelf. Dit kan je doen door je aandacht te richten op je innerlijk lichaam: 'Wat voel je en waar voel je het?' Probeer niet te reageren vanuit een gevoel van boosheid en weerstand.