'Hoe kunt ge zo denken?' vroeg ik ontzet. 'Ge weet toch dat … en dat …' ga ik door.
'Vergeet wat ik gezegd heb. Laat het gewoon' kaatst hij terug. 

Waar de sfeer aan het begin van de wandeling licht​ en leuk bleef, is de spanning nu te snijden. 

Vast in mijn ego en niet bewust van de prachtige ontwakende natuur, wandel ik met grote passen en neerwaartse blik naast hem. Na een korte discussie valt er een lange en gespannen stilte.

Na enkele minuten, voel ik langzaam mijn ego ontdooien. Met mijn blik niet langer op de grond gericht, kijk ik om me heen en zie ik ook zijn gezicht verzachten. Bewust van wat we aan het doen zijn, lachen we naar elkaar.

De kracht van stilte

Tijdens de coachingsessies verwijs ik wel vaker naar de kracht van stilte. Het geeft ons de ruimte om te reflecteren en bewust te worden. Onze ego’s wilden gelijk halen en er werd geen poging gedaan om de ander te horen.

Is het logisch dat twee personen het niet eens kunnen zijn met elkaar en dat toch beiden het bij het juiste eind kunnen hebben?
Het is niet logisch maar psychologisch: 'All people see the world, not as it is, but as they are.' Iedereen heeft zijn waarheid en wat we willen is luisteren met een oprechte interesse en een verlangen om de ander persoon te begrijpen. Als we de ander persoon begrijpen en dit ook kunnen tonen, kunnen we voorzichtig ons standpunt benoemen. Je zal versteld staan hoeveel meer ruimte je hier creëert, voor jezelf en voor de ander.

Empathisch luisteren

Hoe Stephen R. Covey het omschrijft in The 7 habits of Highly effective people: 'Empatic listening takes time, but it doesn’t take anywhere near as much time as it takes to back up and correct misunderstandings when you’re already miles down the road, to redo, to live with unexpressed and unsolved problems, to deal with the results of not giving people psychological air.'