Wanneer je merkt dat je lief met bepaalde problemen bij zijn/haar vrienden gaat aankloppen, kunnen er wel eens gedachten opkomen als: “Waarom komt hij niet naar mij? Vertrouwt hij me niet? Heeft hij het gevoel dat hij zijn verhaal niet kwijt kan?" en ga zo maar even door. We nemen het maar al te graag persoonlijk, voelen ons misschien gekwetst, angstig of boos.
Je bent mijn alles
"Je bent mijn alles". Het is snel gezegd. Maar zelfs als we dit zouden willen, is dat zelfs mogelijk? Kan je EN zijn lief zijn EN zijn coach EN zijn mentor? Wilt hij dat zijn lief hem ziet als iemand die "gefikst" moet worden of wilt hij dat zijn lief gewoon zijn lief blijft? Een lief dat er voor hem is als hij haar nodig heeft. Een lief dat naar hem luistert en hem niet per se wilt fiksen.
Leer van mijn fouten
Wanneer je lief zich niet goed voelt: een situatie heeft hem gegrepen, hij piekert over zijn werk, hij is onzeker over zijn gezondheid. Eender om welke reden dan ook. Wat je niet wilt doen is adviseur spelen, de coach uithangen, vertellen welke boeken hij moet lezen of podcasts episodes doorsturen.
Dit zou wel eens het omgekeerde effect kunnen hebben en een afstand creëren. Hij zal de volgende keer niet meer naar jou komen want met je goedbedoelde raad was er geen ruimte om te luisteren.
Hoeveel mensen willen er als kind worden behandeld? Het laatste wat je wilt, is hem bemoederen.
Wat je wilt weten
- Een ‘fixer mindset’ en een ‘supportive mindset’ zijn niet hetzelfde
- Je bent zijn lief. Als hij een coach wilt, zal hij er zelf wel een aanschaffen.
- Iedereen maakt zijn eigen journey/ persoonlijke groei door op zijn/haar tempo en dat willen we respecteren.
- Iedereen heeft recht om zelf te ontdekken, keuzes en beslissingen te nemen.
- And last but not least. Wees de grootste steun voor je lief, respecteer zijn persoonlijke journey, zonder hem ook maar één keer te willen sturen.
Behandelt jouw partner je als 'fikser'?
Ook van jouw kant kan je hier iets aan doen.
Ik help je er graag mee verder!